Adoptiekinderen zijn gewoon en bijzonder. Gewoon omdat je net als ieder ander kind een ontwikkeling doormaakt tot volwassen persoon. Bijzonder omdat er onder de normale ontwikkeling  een diepere laag kan liggen. Een diepere laag waar jouw andere wereld leeft.

Vaak kun je dit zelf niet zo concreet benoemen, het blijft bij een onbewust gevoel. Je adoptiefamilie  is jouw familie, je vrienden zijn jouw vrienden, je school is jouw school, kortom de wereld waarin je leeft is jouw wereld. En toch ook weer niet.

Heb je je onderstaande vragen weleens gesteld:

Bovenstaande vragen en twijfels zijn normaal!

Ingewikkeld en soms niet fijn, maar wel normaal.

Doordat adoptie tamelijk uniek is, is het moeilijker om je vragen met je omgeving te delen. Zij hebben het zelf niet meegemaakt. Daarbij komt dat je bang bent om ondankbaar over te komen of om mensen pijn te doen met je emoties en vragen. Dit gevoel komt voort uit loyaliteit naar je familie. Iets wat ieder kind heeft, maar waar geadopteerden mee worstelen gezien hun afkomstvraagstukken.

De drempel is hoog om erover te praten, om je angst uit te spreken “waarom mocht ik niet blijven?”. Toch zorgt het uitspreken van die gedachtes ervoor dat het minder zwaar en ingewikkeld wordt.

Wil je praten met een ervaringsdeskundige? Samen gaan we stapje voor stapje dit vraagstuk ontrafelen zodat jij jouw twee werelden kan samensmelten tot één.

De wereld waarin jij, zonder een kant te hoeven kiezen, zonder twijfel, zonder schaamte maar met een eigen identiteit, kunt zijn.

Spreekt deze manier van therapie je aan? Maak dan een afspraak via de agenda of neem contact met mij op. Ik beantwoord je vragen graag.