“Rouw is geen depressie, maar normaal gedrag van evenwichtige mensen”.
Bij rouwen denken we vaak aan de dood. Het verliezen van een dierbare. Maar rouwen doen we ook bij het verlies van een baan, scheiden, contact verbreken, verhuizen, je partner verliezen aan een verslaving of een chronische ziekte, zelf ziek worden, geen kinderen kunnen krijgen of verwachtingen in het leven die nooit zijn uitgekomen.
Deze situaties verdienen aandacht. Meer aandacht dan ze in onze maatschappij krijgen. Mensen die met rouw te maken hebben, hebben vaak dezelfde ervaringen. Gevoelens van eenzaamheid, een achtbaan van emoties, depressieve gevoelens en in sommige gevallen weinig begrip van de omgeving. Daardoor ben je niet alleen bezig met de rouwgevoelens maar ook met je staande houden in een omgeving waar je je verdriet niet kwijt kunt.
Heb je je onderstaande vragen weleens gesteld: